Uitgenodigd voor eten

[Odilia]

Zondag heb ik een verjaardag en ben ik ook uitgenodigd om te blijven eten. Waar ik heen ga weten ze dat ik vegetarisch ben geworden, maar toch loop ik meestal bij die mensen tegen dingen aan. Zelf zijn deze mensen niet vegetarisch en hebben al eten ze wel eens vleesloos.
Nu kan het zijn dat er een grote pan nasi of mie op tafel komt met kip of varkensvlees erdoor. Of ze doen iets met vis en snappen dan niet dat ik dat niet wil, "omdat vis geen vlees is, en ik dat dus best kan eten"
Het oude bekende liedje dus. Maar nee dus, ik eet ook geen vis.
Kortom we zitten niet echt op èèn lijn.

Hoe kan ik hier mee omgaan? Ik vind het moeilijk om dan te zeggen, geef mij maar een boterham met kaas, terwijl ik dat het liefste wel zou doen.

[Veppie]

Bekend gevoel. Ik voel me altijd zo ongemakkelijk.
De laatste tijd heb ik een nieuwe strategie. Ik vraag mijn gastheren/vrouwen of het echt niet te veel moeite is om vis en vleesloos te koken en zeg dat ik het geen probeem vind om zelf een gerecht mee te nemen. Vaak worden ze dan opeens heel creatief .

Veel succes ermee en hopelijk eet smakelijk.

[IneN]

Je zegt 'of ze doen iets met vis', bel straks eventjes om te vermelden dat je OOK geen vis eet?
Daarmee benadruk je nog maar eens dat je vegetariër bent, en zullen ze het zeker niet vergeten zondag/het verkeerd begrepen hebben. Aan de telefoon is dat nog eens eens zo makkelijk. (dus wacht zeker niet tot zondag zelf!)
En inderdaad, als ze je dan nog niet begrijpen, of moeilijk doen, zeg dan gewoon dat je zelf wel iets meebrengt.
Helpt altijd.

[fem fatale]

Of je belt even dat je graag naar de verjaardag komt, maar dat je denkt dat toen je uitgenodigd werd voor het eten men er vast niet over heeft nagedacht dat koken voor een vegetarier meer werk is, en dat je ze dat niet aan wilt doen.

Ik zorg meestal dat mensen de eerste keer bij mij eten, dan weten ze wat ik ongeveer verwacht van vega-eten, en dan kunnen ze zelf wel inschatten of ze mij dat kunnen voorzetten (na een heleboel mails over mijn allergiën natuurlijk) of niet.

[Odilia]

Er stond gisteren een hindoestaans eenpansgerecht op het menu met......gehakt erdoor.  En dan nog zeggen; jij bent vegetarisch he, dus ja dit kan jij niet eten. Als ze dat weten, waarom houden ze er dan geen rekening mee.  
Verder was er alleen ijsbergsla met brood. Nu houd ik best van sla maar dus niet van ijsbergsla, dus het etentje was voor mij zeer geslaagd, maar niet echt. Ik heb een heel klein beetje sla op, en een ei. Verder 2 stukjes stokbrood. Ik was zo teleurgesteld dat ik bijna niets door mijn keel kreeg.

En dat is dan familie van je. Zelf eten ze ook vaak genoeg vleesvervangers eten, maar dan nog geen rekening met iemand kunnen houden.
Hapjes en zo gedurende de dag (het was een verjaardag), waren er genoeg zonder vlees, maar de warme maaltijd was voor mij een teleurstelling.

[Marit]

o, ja dat vind ik op zijn zachtst een beetje erg vreemd van ze hoor!
Zeker als ze vegaproducten kennen en eten, hadden ze ook vega-gehakt kunnen gebruiken of, wat ik wel eens heb meegemaakt, het er los bij doen, kan iedereen zelf kiezen of en hoeveel.

Van familie mag je meer moeite en interesse verwachten.....

Kan me voorstellen dat het een teleurstelling voor je was!

[Eelco]

Zoals je het vertelt, klinkt het als moedwillig vegetariër-pesten. Heb je ze nog van tevoren opgebeld? Als je dat niet hebt gedaan, zou het kunnen dat het vega-kwartje pas is gevallen toen jij de deur binnenkwam. En dan is die plagende opmerking misschien eerder het maskeren van een beetje schaamte ('stom stom stom, dat we daar niet aan hebben gedacht').

Als het je echt dwars zit, kun je het het beste de volgende keer dat jullie elkaar zien, ter sprake brengen. 'Tijdens het feestje, met zoveel mensen, wilde ik er niet over zeuren, maar...' of zo. Tenzij het een stukje familie is dat je slechts één, twee keer per jaar ziet om een verjaardag uit te zitten, dan is het misschien de moeite niet waard.

Ik heb overigens afgelopen jaar iets dergelijks meegemaakt. Op een verjaardagsfeest bestond de maaltijd uit wraps, gebraden gehakt, chips en 'deco' (sla, tomaat). Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en de wraps met kaas, deco en kruiden in de magnetron tot een acceptabele maaltijd getransformeerd. Uiteraard leverde dit stof tot discussie op, 'die rare vega's'. Maar de volgende keer werd er wèl rekening met me gehouden.

[Odilia]

@Eelco, ik had het duidelijk gezegd. Er werd nog gezegd dat ik groot gelijk had om vegetariër te worden. Ze wisten het dus wel. Ik eet daar een paar keer per jaar. Niet zo vaak, misschien 5 keer per jaar, maar ze weten het en eten zelf ook vegetarisch, al ik het niet elke dag. Dan kunnen ze op de dag dat ik kom toch wel vegetarisch eten zou je denken.

@ Marit, dat had zeker gekunt. Ze zei nog..."als je dit zelf maakt kan je er vegetarische gehakt door doen". Waarom ze dat zelf niet gedaan had.....geen idee. Ik heb trouwens nog een hoop ideeën gekregen voor vegetarische maaltijden en produkten. Vreemd dat ze er bij het koken als ik kom niet aan denken.

Maar goed, ik hoop de volgende keer dat het beter gaat.

[Eelco]

@Eelco, ik had het duidelijk gezegd. Er werd nog gezegd dat ik groot gelijk had om vegetariër te worden. Ze wisten het dus wel. Ik eet daar een paar keer per jaar. Niet zo vaak, misschien 5 keer per jaar, maar ze weten het en eten zelf ook vegetarisch, al ik het niet elke dag. Dan kunnen ze op de dag dat ik kom toch wel vegetarisch eten zou je denken.

Aha, in dat geval is het - op zijn zachtst gezecht - een merkwaardige actie. Reden te meer om ze er op aan te spreken, of de volgende keer demonstratief je eigen eten mee te nemen (bij voorkeur iets erg lekkers). Laat het in ieder geval niet tot onderhuidse spanning leiden.

[@rno]

Ik weet niet of er al zo iets is:

Een webpagina met in Jip-en-Janneke-taal een uitleg over de verschillende vormen van vegetarisme. Met linkjes en rechtjes naar verschillende eenvoudige recepten.

Voorbeeld:
"Hoi mensen, fijn dat ik bij jullie mag komen eten, maar ik ben pesco-ovo-lacto-flexi-vegani-fructi-carni-vegetariër.
Kijk op www.wateeteenvegetarierookalweernietwel .com  of www.zovoelteenvegetarierzichaltijdwel.c om voor meer informatie."

De gastheer/vrouw kan hier dan nagaan wat de mogelijkheden zijn. De site kan men in de favorieten opslaan. En elke keer als jij te gast bent, staat een correcte maaltijd voor je klaar. Tenzij de recepten niet wijzigen, want dan krijg je elke keer peen en uien.

[Nina V.]

@ @rno: geweldig idee!  
Goh, Odilia, ik vind het wel heel sneu hoor! Het lijkt haast wel opzet, om jou af te schrikken ofzo! Erg jammer dat je familie je blijkbaar totaal niet begrijpt. Het idee om de volgende keer zelf iets lekkers mee te nemen lijkt me goed. Als je niet raar wil overkomen kan je zeggen dat het voor iedereen is, (als bijdrage aan de feestvreugde) maar dan moet je er wel voor zorgen dat jij als eerste je bord vol schept.  

[Laura]

Wel erg vervelend dat dit gebeurde. Kan goed begrijpen dat je je er best rot over voelt, het is toch een deel niet-rekening-houden met jou als persoon (bewust of onbewust).

De site die Eelco vermeldde bestaat trouwens niet meer. Heeft iemand het nieuwe adres voor me?

Ik vraag me trouwens iets af: als jullie ergens gaan eten, geven jullie dan een 'voorlichting' over wat je wel en niet eet? Dus ook zo gedetaillleerd dat de gastvrouw/-man weet welke E-nummers je wel/niet eet (als je hier uiteraard op let)? Of maak je dan wel een uitzondering als je vegahapje gebakken is in gewone blue band of er een (mogelijk) verkeerd E-nummer in verwerkt zit?

[Dame Noire]

Ikzelf ben daar niet zo strikt in, ik let er niet op of een soort boter wel vega is enzo. Ik probeer geen karmijn en gelatine te eten maar soms heb ik iets gekocht zonder dat ik het door had dat het erin zat en dan eet ik het gewoon op. Als het mij kan overkomen, dan anderen zeker dus daar ga ik niet zo moeilijk over doen. Mijn familie wist voordat ik vegetariër werd bijvoorbeeld niet dat vegetariërs geen gelatine eten, en ik kan me wel voorstellen dat je dat soort 'specialistische' info niet weet als je er zelf niet mee bezig bent. Ik ga er niet dood aan en als ik thuis eet doe ik het wel weer op mijn manier.

[@rno]

Ah, die hadden we nog niet, een gelatinariër.  

[Dame Noire]

  Wie bedenkt er dan ook dat er in zoveel dingen gelatine moet? Ik snap het niet hoor...