Misschien een beetje mosterd na de maaltijd, maar ook ik heb net de docu gezien. Ik vind dat de moeder op een heel onverantwoorde manier met Tom omgaat, zowel lichamelijk als psychisch.
Ten eerste is die Tom erg klein voor z'n leeftijd, wat wel iets over z'n gezondheid zegt. Bovendien is duidelijk dat zijn dieet niet alle nodige voedingsstoffen voor een opgroeiende jongen kan bevatten.
Ten tweede het psychische aspect. Het valt me op dat moeder Tom nogal vaak suggestieve vragen stelt in de documentaire, met een toon van: 'Heb het gore moed eens iets te antwoorden dat ik niet wil horen.' In feite dringt ze Tom zo op een hele subtiele manier haar mening op. Waarschijnlijk heeft ze een zorgvuldig geconstrueerd wereldbeeld, dat aan duigen zou vallen als het niet bevestigd wordt. Ten tweede de zielige blik die Tom heeft bij dat kerstdiner, als iedereen met een bord vol lekker eten zit en hij bezig is met zijn saaie rauwkost. Bijna hartverscheurend. Je ziet gewoon dat dat joch ook lekker mee wil eten.
Die moeder vind ik overigens ook echt niet normaal. Hoe ze bijvoorbeeld hooghartig een preek zit te geven tegenover dat vriendinnetje van Tom, een 11-jarige gok ik, die zegt friet lekker te vinden. Als je het nodig vind om zo 11-jarigen te indoctrineren en je gelijk te halen, deugt er in mijn ogen iets echt niet aan je.
Overigens denk ik dat raw food als onderdeel van je eetgewoontes best gezond kan zijn, maar dan wel aangevuld met voldoende andere stoffen. In 100% raw food zitten immers maar weinig eiwitten en het is niet erg gevarieerd qua voedingsstoffen.
104 Reacties
89378 Gelezen