Na verloop van tijd strenger vegetarier/veganist?

[blingda]

Ik ben benieuwd of mensen hier na verloop van tijd, bijvoorbeeld als ze op zichzelf gaan wonen, samenwonen, trouwen, kinderen krijgen etc juist stricter de vegetarische/veganistische levensstijl gaan naleven of juist soepeler worden omdat ze zich misschien willen aanpassen aan hun omgeving?

Ik merk zelf naarmate mijn ouders minder voor me hoeven te koken, alhoewel ik nog wel thuis woon dat ik veel 'stricter' vegetarisch geworden ben. Dus ik let ook meer op de e-nummers, ben ook meer sojadrankjes gaan drinken omdat ik dat gezonder vind dan melk, etc.

heb je je idealen bijgesteld of wil je ze juist stricter naleven is my question?

[Daphne]

Bij mij is het op en neer gegaan. Toen ik nét vegetariër was, wist ik nog niet dat er allemaal slachtafval in ons eten zat en lette daar dus niet op. Toen ik hier achterkwam ben ik langzamerhand strenger geworden, incl. anti-bio-industrie eten. Na deze periode ben ik even veganist geweest, maar vond het toch niet zo lekker zonder melk en kaas op z'n tijd. Inmiddels ben ik weer een vegetariër en let alleen op E-nrs. waarvan zeker is dat ze dode dieren bevatten, gelatine en stremsel. Voor de rest maak ik gewoon afwegingen: als iets niet biologisch verkrijgbaar is, doe ik niet zo moeilijk over iets waar een klein beetje bio-industriespul in zit. Ik let trouwens wel erg op palmolie vanwege het uitsterven en uitmoorden van de Orang Oetan tijdens het kappen/uitbranden van het oerwoud op Borneo voor palmolieplantages.

[Sam]

Toen ik thuis woonde was ik niet zo strikt, vond het al moeilijk genoeg om vlees te laten staan. Nadat ik op mezelf ben gaan wonen ben ik veel strikter geworden. Veganist worden lukt me niet, maar ik eet alleen nog kaas en af en toe een ei (en koekjes met ei enzo).
Naarmate je langer vegetarier bent, kom je achter steeds meer dingen die niet vegetarisch zijn, of vegetarische dingen die niet diervriendelijk zijn. De eerste reactie is om die ook vermijden, maar op een gegeven moment kom je er achter dat je altijd nog een stapje verder kunt gaan, tot raw food of zelfs fruitarier aan toe, inclusief het weigeren van op dieren geteste medicijnen. Dan moet je dus een keuze maken tot hoe ver jij zelf gaat in je strengheid.

[Roodbaard]

Ik word juist soepeler. In het begin had ik het gevoel dat ik overal op móést letten, ook stremsel en e-nummers enzo. Dat doe ik nu niet meer.

Aan de andere kant word ik me wel steeds bewuster van de omvang van het 'probleem': als je mens, dier en milieu wilt ontzien, kun je bijna niets meer kopen of doen. Dit dwingt me enerzijds om er relaxed mee om te gaan: als ik alles 'goed' zou willen doen, zou ik zelf geen leven meer hebben. Anderzijds uit deze bewustwording zich erin dat ik nu niet meer zomaar zonder er bij na te denken alles in mijn winkelwagentje flikker.

[@rno]

Wij zijn een vegetarisch gezin, waarbij vaak twee stappen vooruit en soms een stap achteruit gedaan wordt. Mijn zoon signaleert vaak dingen waar je eerst niet over hebt nagedacht en dan overweeg je om toch wat strikter te zijn. Maar, inderdaad, als je bij mensen op bezoek bent, dan vraag je niet of de kaas vegetarisch is, of dat er is opgelet bij het kopen van de koekjes. In ieder geval zal ik nooit vlees of vis eten.

[oceana]

Ik ben enorm veel stricter geworden sinds ik op mezelf woon. Toen ik nog bij m'n moeder woonde bleef ze me maar vlees voorschotelen en was ik ook nog niet zo thuis in alle Enummers en stremselverhalen.

Tijdens een jaar reizen was het bijna helemaal niet te doen, maar sinds ik op mezelf woon gaat het helemaal goed!
Ik ben overgestapt op soya boter en soya melk en eet niks meer met foute E-nummers of stremsel. Heel soms biologische/vegetarische kaas, maar ook dat trekt me niet meer.
Maar ook ik leer nog steeds dingen en ben me op m'n verjaardag weer doodgeschrokken door alles waar gelatine in zit, dus dat is nu ook allemaal van het menu geschrapt.
Er blijft zo wat weinig over aangezien ik ook een heleboel niet lust of niet mag hebben vanwege een maagziekte, maar op groente en boterhammen met pindakaas kan men kennelijk best goed leven!

[LL de Ling]

Het gaat bij mij met vlagen. Toen ik net vegetarier werd wist ik ook niet dat er bijvoorbeeld gelatine in dropjes zat. Ik wist niet eens wat het was. Ik heb toen in het begin ook nog wel eens gezondigd met macaroni met gehakt ofzo.

Ik ben op mezelf vooral veel lekkerder gaan koken en heb de mogelijkheden leren kennen. Tegenwoordig ben ik niet zo heel streng meer al vind het ik eigenlijk belachelijk wat er allemaal in het eten wordt gestopt.

Edit: een buitendlandse collega vond me laatst wel heel raar, omdat ik als enige geen melk dronk tijdens de lunch. Maar ik drink nooit melk, dat vind ik vies.

[Lona]

Ik vind dat erg lastig. Ik eet zowiezo geen dierlijke bouillon (wat sommige mensen heel raar vinden ). Gelatine en dierlijk stremsel let ik eigenlijk niet op. Als er een variant kaas met dierlijk of natuurlijk stremsel naast elkaar liggen, pak ik wel de natuurlijke, maar ik eet de dierlijke ook. Ik probeer wel proefdiervrije producten te kopen, maar dat lukt niet altijd, ook omdat ik nog niet zo goed weet welke nou wel en niet proefdiervrij zijn en ik er dus soms pas na aankoop achterkom. In ieder geval eet ik dus dingen waar duidelijk vis of vlees inzit niet. Op E nummers let ik eigenlijk niet, omdat ik niet op die manier met mijn eten bezig wil zijn. Voor mijzelf ligt daar dus een duidelijke grens.

[Hausfrau]

Ik kom er inderdaad steeds vaker achter wat er in producten zit. Ik word dus vooral steeds kritischer. Strenger? Ik probeer me aan gelatine te houden, maar E-nummers vind ik nog te vermoeiend. Bovendien eten wij zo weinig kant en klaar dingen dat het nog niet zo de moeite loont me er echt op te storten. Wellicht als we weer terug zijn in Nederland.

[Gwennepen]

Ik merk dat ik steeds geinteresseerder raak in plantaardige produkten. Maar ik wil dat niet persé strenger noemen. Gewoon nieuwsgierig.

[Anna]

Volgens mij is het een bekend verschijnsel onder vega's dat het 'op en neer' gaat. De ene periode in  je leven ben je erg strict en dan na een tijdje verzakt het allemaal een beetje tot je weer eens een documontaire ziet of een goed gesprek hebt waarna je weer stricter gaat letten op van alles. Ik herken dit patroon bij mezelf en bij wat andere vega's die ik ken!

De 'versoepeling' zit bij mij in dat ik in zo'n periode wel eens een gelatine snoepje naar binnen werk en een keer een broodje kaas met dierlijkstremsel eet (dat broodje is me trouwens maar 1 keer overkomen in mijn korte carrière als vegetarier). Maar verder ga ik niet. Ik denk dat als ik straks op mijzelf woon ik weer wat stricter word! Het is dan ook makkelijker qua boodschappen. Mijn ouders doen nu inkopen en kopen wel vega kaas voor me en we eten zo ongeveer 25% biologisch thuis. Ik koop zelf vaak dingen zoals sojamelk, boter met d2, eigen bio mayonaise. Dat soort producten. Als ik op mijzelf woon wordt dat een stukje makkelijker!

[Hausfrau]

Oh, die kaas is ook zoiets: probeer in Zwitserland maar eens vega-gestremde kaas te krijgen.

Vorige keer kreeg ik hier trouwens het verwijt in een hotelrestaurant dat ik weliswaar voor de hele week het vega-menu had bestelt (lekker zo'n fondue chinoise met veel rood vlees hmmmm) maar dat ik dan toch wel moet melden dat ik geen vis eet. Want normale vegetariers eten wel vis  . En daar ging zijn fooi...

[Dot]

Want normale vegetariers eten wel vis  .

Jeetje zeg, wat een abnormale vegetarier ben jij. Rare snuiter!

[Hausfrau]

Ja, ik heb me altijd al een buitenbeentje gevoeld  

[Jegroentje]

Ik ben nu 4,5 jaar vegetarier. Ik heb 2 keer geprobeerd om vegan te gaan wat ik beide keren niet langer dan 2 weken heb volgehouden (kaaaaaaasss). Ik denk dat ik sinds een half jaar eigenlijk echt een comfortabele vegetarier ben , daarme bedoel ik dat ik er vrede mee heb, er eigenlijk nooit meer over nadenk of met anderen over discussier, bijna nooit meer stil sta bij de verschrikkingen van de bio-industrie en ook heel goed weet wat lekker vegetarische eten is. En ik ben ook niet meer zo krampachtig c.q. paranoide met eten. Het is gewoon onderdeel van mijn leven, ik sta er eigenlijk niet meer bij stil....
en dat is heerlijk :-D