Verder gaat het bij mij eigenlijk niet. Geen medeleven met de diertjes, en ik maak me ook niet echt druk over het milieu. Dat klinkt misschien hard en ongevoelig enzo, maar voor mij geldt (net als voor een overgrote meerderheid van de consumerende mens) dat het allemaal ver van mijn bed is.
Vandaar dat ik er vrij zeker van ben dat horror-reclames niet echt gaan helpen, evenmin als mensen tegen hun zin proberen te overtuigen van jouw gelijk. Dat eerste zorgt er alleen maar voor dat mensen nog ongevoeliger worden (de meerderheid dan, voor de minderheid die zich er *wel* iets van zou aantrekken zijn de "reclames" al niet nodig). En op het moment dat je heel erg aan iemand gaat trekken om hem of haar iets te laten doen waar ze het nut zelf niet direct van inzien, kun je er donder op zeggen dat die persoon daar juist tegenin gaat. Zo werken mensen nou eenmaal.
Iemand zal alleen overtuigd (en dus blijvend) vegetariër worden als hij of zij daar daadwerkelijk een voordeel in ziet.
Wat me toch weer staaft in mijn vroeger uitgesproken mening dat het niet zo zinvol is mensen te willen "bekeren" tot vegetarisme. Het is meestal verloren moeite, vrees ik.
Je komt vlug drammerig over. (Waarmee ik zeker niet Vegatopia bedoel, omdat juist negativiteit en prekerigheid vermeden wordt.)
"Voordelen" kan je echter ruim zien.
Het onmiskenbare fysieke gezondheidsvoordeel: geen slechte dierlijke vetten, wel gezonde groenten, fruit en granen. Geen gevaar op hormonen of andere giftige bestanddelen in het voedsel.
Mogelijk ook wel goede invloed op de psyche. Overigens, afgezien van de mogelijk chemische goede invloed, wil ik hier even wijzen op het zuiverende van de eenvoud die deze keuze geeft: gedaan met kookboeken rond vlees/vis doorbladeren in boekenwinkels, de vleesafdeling in de winkel gewoon links laten liggen en enkel de vleesvervangers checken op nieuwigheden, de menulijsten in restaurants zijn geen omslachtig boekwerk meer...
Buiten het gelukzalige voor de geest van deze eenvoud
verwerft men een gevoel van uniciteit, daar men tot een andersdenkende minderheid behoort die naast onbegrip toch ook een vorm van welwillende aandacht krijgt (de kok die speciaal voor jou een apart gerecht maakt bijvoorbeeld). Ik vind dat vegetariërs wat meer zouden mogen genieten van hun apartheidspositie in plaats van over het onbegrip van de boze buitenwereld te klagen.
Het gewoonweg lekkere en gevarieerde van vegetarisch eten, eenmaal je afgekickt bent van vlees. (Ikzelf heb bij hoofdmaaltijden geen behoefte meer aan vlees/vis, zal dat nog wel eens op restaurant bestellen als die éne vaste vegetarische schotel doodsaai en suf is.)
Voorlopig nog niet echt het goedkopere. Vlees is niet zo duur in verhouding tot
het milieubelastende ervan, dat niet wordt ingecalculeerd. Maar als ooit goedkope en even lekkere vleesvervangers worden geproduceerd is dat een bijkomend "voordeel".
Als bij die "egoïstische" voordelen nog het goede gevoel op de achtergrond kan meespelen dat je geen dierenleed veroorzaakt en het milieu minder belast is dat toch mooi meegenomen?
(Overtuigden zullen omgekeerd redeneren en vanuit "idealisme" vegetarisch eten, we hebben het nu over de meerderheid die misschien langzaamaan vegetarischer wordt.)