Ik ben trouwens niet zo depressief als ik klink hier in dit topic hoor Maar er zijn gewoon dingen rond het vegetarier zijn die mn stemming niet positief beinvloeden.
Verklaar je nader, helemaal begrijpen doe ik je, geloof ik, niet.
Smetvlees, mooi woord. Voor mij is er toch een onderscheid tussen een vegahap waar wellicht een spettertje vleesvet op is gekomen en een vegahap die tussen de k****naadjes is gebakken. Laatstgenoemde vegahap zal beslist naar k****naadjes smaken en die zal ik ook niet opeten. Maar neurotisch worden zodra ik zie dat een stukkie vlees zich in de buurt van mij of mijn eten bevindt (ik heb het niet over een bordje kaas en s*l*m*, vrolijk door elkaar gemixt :pukey:), dat gaat me te ver.
Ik geloof zelfs dat ik, als ik zo extreem op vlees zou gaan reageren, welhaast 'therapeutisch' soms een hapje vlees zou eten. 'Zie je wel, je gaat er niet dood van - zo, nu kun je weer rustig vegetarisch leven zonder smetvlees'.