nou, mijn ervaringen en die van vele mensen om mij heen zijn toch anders
Wat voor acties heb jij dan gedaan? Of bedoel je hoe het bij jou overkomt enzo?
En wat stel je je voor bij confrontatie op een positieve manier?
Om toch helder te krijgen of je snapt wat voor soort manier ik bedoel...
Ik heb meegedaan aan acties tegen bont (bont voor dieren), bio-industrie, dierproeven, voor wakker dier en andere dingen (als kind al en van sommigen weet ik eerlijk gezegd niet meer de naam)
De eerste actie die ik voor dieren deed was over kerstkonijnen. Als kind zag ik een poster hangen van een mooi lief konijntje, ernaast een opengesneden konijntje en een gevilde kop, en een bord mer een gebraden (of hoe ze dat noemen) konijn met kerstopmaak.
Heel confronterend en diepe diepe indruk makend. Ik wist een paar posters te bemachtigen en foldertjes, ben spreekbeurten gaan houden en met grote twijfels van moeders kant mee actie gaan voeren (uiteindelijk deed mijn moeder ook mee, haar twijfels waren meer omdat ik nog zo jong was).
Maar ook in de omgang met mensen, je voelt snel hoe iemand in elkaar zit en of je dingen kunt zeggen door er gewoon over te praten (daar heb je in persoonlijke contacten ook de tijd voor) of dat je harder moet zijn om je punt duidelijk te maken. Met name als mensen het hebben over stomme beesten, of wat kan mij het verotten hoe ze leven ik vind het gewoon lekker etc en daarbij vooral geen respect tonen, dan wil ik wel eens harder worden en soms helpt het om te zeggen: de gevangenissen zitten vol met mensen die dingen lekker vonden....Kneiterhard maar ze zijn wel stil en zeggen vaak: voel je dat echt zo??! Had dat dan gezegd want ik wil je niet kwetsen
En dan is er ineens een normaal gesprek mogelijk zonder harde woorden, of je het nu eens bent met elkaar of niet.
Positieve confrontatie, als je de tijd hebt, is voor mij zeggen hoe jij het voelt, waarom. Bijvoorbeeld een geliefd huisdier er voorzichtig bij betrekken (waarom zou je die niet eten? of dat lieve schaapje op de kinderboerderij oid). Vind jij echt dat je iemand mag doden alleen maar omdat je een stuk van zijn achterwerk wilt opeten? terwijl je niet op sterven na dood bent van de honger? Of de eerlijke voedselverdeling etcetc.
Maar soms ben ik ook impulsief zoals gister bij de ah, dan flap ik het er zo uit tegen mijn partner maar ja, ik hoor mensen ook wel eens hardop gruwelen bij spruitjes...
Daarin zullen mensen altijd verschillend blijven, de een wil een hardere aanpak, de ander juist niet, en de een heeft die "nodig" en de ander niet, dus is het maar goed dat we hier er ook zo over denken, bereik je een grote groep.
Over het toegankelijker worden van natuurvoedingswinkels denk ik ook dat de mensen die er komen toch al op weg waren. Als ik naar mezelf kijk in elk geval wel. Ik ging vroeger ook niet zo snel die winkel in, meer omdat hij klein was en ik het gevoel had dat er erg op me gelet werd en het raar was om wel een tijd rond te kijken en niets te kopen.
Dat heb je met een anoniemer supermarkt idee niet. Daarentegen was, eenmaal gewend, juist dat kleine leuk omdat ze je kenden, wisten wat je lekker vind (soms zelfs iets apart voor je hielden enzo).