Hij is wel eens geobserveerd. Maar dat is zo'n momentopname. Ik denk dat hij net een klein tikje asperger heeft. Genoeg om op te vallen, maar te weinig om echt iets aan te kunnen doen.
Met een observatie schiet je meestal niet zoveel op. Het is bedoeld om een beslissing te nemen als: moet er nu accuut iets gebeuren of kijken we het nog een paar jaar aan. Als een kind een stevige autistische stoornis heeft, merk je dat wel, maar bij de meesten zie je alleen wat 'odd behaviour' dat met de leeftijd te maken kan hebben. Wie hebben nu na 9 jaar een 'definitieve diagnose', maar het zou me niks verbazen als die weer bijgesteld wordt.
Overigens is Asperger, net als andere autistisch spectrum stoornissen, niet iets waar je wat aan kunt doen in de zin van verhelpen. Je kunt trainen op situaties en proberen gedrag wat bij te sturen, maar een miracle cure bestaat niet.
Wat het p&p-gebeuren betreft: alle deskundigen die ik erover gesproken heb, zeggen dat de 'hersenbanen er rijp voor moeten zijn' en anders kun je trainen tot je een ons weegt en gebeurt er gewoon niks.
Sommige kinderen zijn gewoon laat zindelijk en dat heeft niets te maken met 'achterlijkheid' of met tekortschieten van de ouders.
De ellende is dat er bij ons zo'n enorme druk op komt te liggen naarmate de basisschoolleeftijd dichterbij komt. Het moet en zal dan gebeuren, wat voor sommige kinderen dan juist weer averechts werkt.