Mijn aanstaande is geen vegetariër. Ik ben degene die altijd kookt, omdat ik er plezier in heb en hij niet, dus er komt vooral vegetarisch voedsel op tafel. Soms vraagt hij of ik iets van vlees voor hem wel kopen. Dat doe ik dan. Biologisch vlees enkel. Ik vind het al heel wat namelijk dat hij zijn meningen over vlees eten zo heeft bijgesteld. Hij komt uit een aardappel-vlees-groenten-gezin en is, sinds hij mijn kent, in ieder geval tegen de bio-industrie. Hij past zich ook aan mij aan met eten (als we uit eten gaan zorgt hij er altijd voor dat er voldoende vega gerechten op de kaart staan, of dat we naar een vegetarisch restaurant gaan) en heeft dus respect voor mijn principes. Ik vind dus ook dat ik hem ook wel eens tegemoed kan komen door eens in de zoveel tijd iets voor hem klaar te maken.
Over het zoenen/tongen/bekken/lebberen: liever niet als de etensresten nog aanwezig zijn. Maar dat is nooit fris, ook niet als het allemaal plantaardig is. Ik freak niet helemaal bij de gedachte "oh nee, dood beest in mijn mond!" Ik werd laatst wel misselijk toen ik een hap "groenten"kroket nam en dit dus niet zo bleek te zijn....gewoon een reactie van mijn lichaam.
66 Reacties
33881 Gelezen