Mijn kinderen, ik houd van ze hoor, alledrie, echtwaar
, ééénorm veel, vooral als ze slapen
. Maar soms vraag ik me af WAAROM OOK WEER
Vroeger was ik yup, en had ik het voor het zeggen. De afgelopen 10 dagen heb ik 2,5 dag in het ziekenhuis gezeten omdat de jongste een RS-virus had opgelopen en net onder de kritische grens zat, vervolgens begon de oudste te spugen en was aan de diarree en nu is de middelste aan het spugen en aan de diarree. De jongste heeft inmiddels weer koorts, en bij de oudste lijkt het erop dat ze de eerste waterpok binnenheeft. Oh en de oudste heeft een paar weken geleden 2 weken de griep gehad. I NEED A LIFE!
Zoals mijn ega en ik altijd zeggen: dat had ik 5 jaar geleden ook niet gedacht toen ik zwanger was. Iedereen die ook een paar kinderen heeft en er alleen maar van kan genieten:
Ik zit er even doorheen. Pas geleden nog met iemand over gehad: waar is toch die tijd dat je als je ziek was je lekker op de bank ging liggen met een pot thee en dan soaps en Oprah kijken
Heerlijk. Tegenwoordig moet ik als ik ziek ben achter kids aanlopen en bij voorkeur nog hun rotzooi opruimen, want je bent nooit alleen ziek. Familie woont niet in de buurt. De grootste vriendinnen hier zijn zwanger, dus daar dump je ook geen 2 à 3 kinderen. En als het effe meezit zit mijn man in NL en ik hier dus alleen.
En echt meestal gaat het echt wel en vind ik het enorm leuk met kinderen, maar NU FF NIET!
Sorry, moest ik even kwijt