Mijn opmerkingen waren niet negatief bedoeld, hoor. Het is mooi als het kan natuurlijk, maar het gevaar is dat mensen gaan denken dat ze slechte ouders zijn als het bij hun niet lukt. Of dat hun kind 'achter' is. Er wordt al genoeg druk op beide partijen uitgeoefend, dus ik vind dat enige relativering wel geboden is bij dit soort onderwerpen.
...
Ik kan je hier volledig in gelijk geven. Maar toch is er ook 'een andere kant'. Ik heb vaak het gevoel dat de grootste beperking van veel kinderen de omgeving, of in het bijzonder de ouders zijn. Ik denk dat veel kinderen te weinig kansen krijgen en te weinig stimulans om zich optimaal te ontwikkelen.
Overbezorgde, te beschermende ouders, ouders die hun kinderen niet stimuleren om zaken zelf te proberen maar ook ouders die naar de gemakkelijkste oplossingen grijpen bij 'problemen (fopspenen om hun kind stil te houden (ook als het kind al 6 jaar is), de tv als oppas, ...) geven hun kind niet wat het verdient, namelijk een stimulerende oplossing.
Te veel verwachten mag dan negatief zijn, te weinig 'verwachten' eveneens.
Als uit onderzoek blijkt dat het hier veel langer duurt voordat kinderen zijn, zichzelf kunnen aankleden, ... in vergelijking met vele andere landen, dan is dat toch wel een reden om de vraag te stellen of het niet anders/beter kan en of de ouders/omgeving in deze de kinderen niet 'achterop houden'.