Even wat boeddhisme betreft: Christiaan heeft het heleaal goed.
Klopt, niets op aan te merken
Wat de Dalai Lama betreft: hij heeft een ziekte waardoor hij niet zonder vlees kan. Hij heeft bepaalde stoffen nodig die alleen in vlees voorkomen. Hij eet dus wel zo min mogelijk vlees, maar moet wel om in leven te blijven.
Het wordt wel erg off-topic geloof ik... nieuwe draad?
Ik geloof dit verhaal niet. Als het waar is, dan blijft het raar, omdat hij dan toch echt in de knoop komt met zijn karma. Maar ik heb uberhaupt helemaal geen hoge pet op van de Dalai Lama.
Sam, er is in het Boeddhisme geen regel te vinden die expliciet vermeldt dat je geen vlees mag eten. Zie Christiaans posting: je mag niet doden, maar als een dier niet speciaal voor jou geslacht is, mag je het eten.
Ik heb het niet over regels. Als je boeddhist bent en gelooft in karma, dan zou je wel gek zijn als je vlees zou eten. Dat gaat namelijk niet samen, vlees eten en een goed karma. Als je bijna dood gaat van de honger en je moet leven van wat je krijgt, is het arrogantie om te sterven voor je principes, en ja, dan mag je vlees eten. Maar dat komt in de westerse wereld nauwelijks meer voor.
Daarnaast ligt "moeten" en "mogen" in het boeddhisme iets genuanceerder dan in andere religies. Je "mag" en "moet" alleen wat je jezelf oplegt.
Weet ik, maar als je echt gelooft in het boeddhisme is het allemaal niet zo vrijblijvend als jij schetst. Als je niet goed voor de wereld zorgt, je niet kunt onthechten van dingen, dan bereik je nooit het nirwana. Het is inderdaad maar welke keuzes je zelf maakt en wat jij wilt bereiken.
Zo heb ik bijv. besloten te leven volgens de lekenbeloftes (die ik nog niet genomen heb, overigens). Daarnaast heb ik dus de conclusie getrokken dat "niet doden" ook betekent "geen dood beest eten". Die conclusie hoef je dus niet te trekken.
Daar ben ik het dus niet mee eens. Als je jezelf alleen als leek beschouwt, OK. Dat doen heel veel boeddhisten in Azie. Vegetarisch eten in de tempel en als er een festival is, en de rest van het jaar eten wat de pot schaft. Maar als je naar het boeddhisme van de monniken kijkt, is het toch allemaal een beetje anders.
Ik vind het moeilijk mezelf boeddhist te noemen. Ik probeer boeddhist te zijn, maar heb grote problemen met onthechting. Ik vind het boeddhisme prachtig, maar tegelijkertijd is het denk ik een van de zwaarste geloven omdat je weinig tot niets af kunt schuiven of uit kunt stellen. Er is geen hogere macht verantwoordelijk voor dingen, er ligt niets vast. Alleen jij bepaalt waar je uitkomt. En dat kan heel zwaar zijn.