Hoi iedereen
aller eerste, sorry dat ik dit niet eerder had geschreven, maar zitten bij de computer doet zeer aan een kleine wondje heee....
Ok. Dus, mijn verhaal:
Zondag, 11 december: ik werd opgenomen, Moekie was mijn buurvrouw, zij zag écht goed uit! en....ik kreeg die laxeermiddel (die bijna niet gewerkt had!)...
Maandag, 12 december: ik stond op, douchen, operatiehemd aan, 15mg dormicum geslikt... deed niets!... Ik werd opgehaald en gebracht in de preparatie ruimte voor de OK. De verpleegkundige zei meteen "oh.. ik laat prikken aan de arts, want ik riskeer het niet!"... Ik heb écht een crocodile vel met hout bloedvatten erin! Onbeloofelijk. Na 7 prikjes, besloot de anesthesiste voor een sub-clavica infuus lijn. Dit hoort in eerste de huid te verdoven en daarna onder de clavica prikken.
Helemaal niet pijnlijk, ik hoop eigelijk dat ze dit gaan doen volgende keer! Daarna, de rug prik. Zeg, doen ze dat met een hammer?... daarna mocht ik weer gaan liggen. Ik werd gebracht naar de OK, moeste op de operatie tafel klimmen, kapje met zuurstof, en weg is Monique.
...Ik werd wakker in een keer: PIJN maar niet in mijn schouders?!? Normaal bij een laparoscopische ingreep, heb je toch pijn in je schouders? Ik had ook kooouuuuuddddd! Ze hadden een speciale warm lucht dek op mijn moeten gebruiken. En--ik had de anesthesiste gewarschuuwd: ik braak veel bij het ontwakken. Hij zei 'ja, maar je hebt een maagslang, dus dit gaat zorgen dat je maag leeg blijft'. Hahaha.. nee. Dus, ik kotste alles onder, en ik zag meneer de anesthesiste "hoe komt dat dan? Zij hebt een maagslang!"... Ik keek naar hem en zei "ik heb u toch verteld, meneer de anesthe---beeeuuuuaaaarrrggg(kokhalzen en braken weer)"
Zo.. dan kwam Pieter. Hij bleek wel geschrokken. Weer een keer braken. Ik drukte op de knop, maar ze waren niet snel genoeg. Hoh wel...
Dan was Pieter weg. Van alle die medicijnen, was ik écht suf...
Dr Cardon was gekommen met wat slechte nieuws: ik heb een gevaarlijke zuurstofdaling gekregen; die was veroorzaakt door de druk van de proceduur van de laparoscopie, zij had een laparotomie moeten doen. Daardoor die pijn... Toen ik alleen was, ik heb mijn bedlaken een beetje getrokken.. Inderdaad: een snee van tenminste 15cm, nog door pleisters goed afgedekt.
Later 's avonds kwam Pieter nog een keer. Ik heb hem verteld dat het zeer deed, maar dat ál geen spijt had, dat het achter mij is, en dat het kan maar beter worden.
Later was hij weg.... de hele nacht, heb ik voor een half uur geslapen, daarna, was ik een half uur wakker.
Dinsdag ochtend, kreeg ik een telefoontje van Pieter: zijn auto was total loss............. Hij vroeg mij als hij mijn auto mog nemen.. maar natuurlijk. Ik werd terug naar mijn kamer gebracht voor 12.00 denk ik, en daar zag ik Moekie weer. Ik had een beetje kunnen burten, maar ik was erg moe, en ik dacht, hoe meer dat ik slap, hoe meer dat ik kan rusten, en hoe sneller dat de tijd voorbij zou gaan.
Woensdag, kreeg ik Pooh op bezoek. Ik was erg blij. Maar die *&^% maagsonde was écht irriterant, en ik was niet in mijn zin.
Eindelijk, om 15.00 uur, werd ik gehaald voor de slikfoto.
Nou, mensen zeggen dat ik vreemd bent: de drankje die ik had moeten slikken voor de foto's, smaakte zooooo heerlijk Net als Lemon Ice Gatorade! mmm plus het deed een werld van goed aan mijn keel.
Een oplossende woordje van de verpleegkundige: de maagsonde mag uit!
Donderdag: ik word verlost van mijn catheter, en mijn rugprik.
Vrijdag: mijn infusen en een drain gaan eruit. Dr Cardon vertelde mij dat ik zondag weg mag ipv maandag!
Zaterdag: een verpleegkundige vertelde mij dat ik weg kon!!?... dan kwam de weekend arts: nee, je drain lekt nog teveel... Ik was kwaad: Pieter was al onderweg al van Brabant.... 't is goed jongens: ik ga weg van m'n eigen wil dan!
Mijn drain heb ik door mijn huisarts laten verwijderen maandag de 19de.
Het komt helemaal goed! Bijna helemaal geen pijn meer. Alle korstjes zijn gevallen, alles is mooi dicht.
en... binnen 2 weken ben ik 10kg afgevallen.
Groetjes
Mysteriaaa...
ps-ik ga maandag de 16de op mijn eerste controle bezoek... Ik ben niet meer op de wegschaal opgeklimt, want het feit dat ik me dunner voelt, en dat mijn knieën minder zeer doen, en dat ik niet meer hoef zo'n 50 keer te gaan plassen 's nachts (vanwege hoge bloedsuiker...) het is ál een verbetering!! enne... ik eet alles wat ik wil, in kleine hoeveelheden, behalve zoetigheid!