Als je op de kaart kijkt, zie je dat Sittard bijna 1 gemeente vormt met Tüddern. Toen ik in 1980 grenslandbewoner werd ging ik al snel even rondsnuffelen, in Maaseik-België en Duitsland: Tüddern, Süsterseel, Heinsberg.
Tamelijk veel producten zijn daar net even anders dan bij ons, vergen soms smaak-omstelling. Prijzen kunnen op productgroepen vrij sterk verschillen. Aan sommige origineel-Duitse producten ben ik in het bijzonder gewend geraakt, omdat ze behalve van zeer goede kwaliteit ook nog eens gunstig in prijs zijn.
Tja, als je hier toch eenmaal woont zou ik het dom vinden om die paar voordelen niet mee te pakken.
Veel van mijn buren en kennissen weten niet eens dat Weinbrand technisch gezien cognac is; de Duitse Aldi levert een heel mooie kwaliteit voor 4,99 euro per fles van 0,7 liter en veel mensen hier op een steenworp afstand van de vindplaats drinken het dure Nederlandse surrogaat "Vieux" dat ik écht allang niet meer lust ...
Duits Pilsnerbier vond ik al bij de eerste slok lekkerder dan Nederlands bier, hoewel 2 of 3 Limburgse merken tamelijk in de buurt komen. Misschien heeft dat Reinheitsgebot daar wel effect op, hoewel toch alle gevestigde Nederlandse brouwerijen, naar mij verteld werd, ooit gestart zijn met een Duitse Braumeister. De kwaliteit van het water zou doorslaggevend zijn. Prijzen variëren meest tussen 6 en 14 euro's per 10 liter (krat van 20x0,5) en die pijsverschillen proef je, van Echt Goed tot Voortreffelijk ....
Duitse jenever-typen zijn duidelijk anders van smaak dan Nederlandse maar het lukt wel om daaraan te wennen. "Wacholder" (in 2 sterkten) is een bijzonder type, aromatisch, bereid met "bessen" van een conifeer (Juniper, Jeneverbesboom).
Duits brood kent veel soorten, de meeste aangezuurd. Prachtige structuren, vakmanschap; ovens zijn voorzien van een stoom-installatie. Als een Duitse bakker een graan afkeurt dan kan echt niemand daar een behoorlijk brood van bakken.
Nee, ik heb geen hekel aan Duitsers, trouwens aan geen enkel volk; mensen ontmoet je per 1.