Vanaf het begin heb ik altijd vegetarische burgers en dergelijke gegeten en nu eet ik de veganistische variant naast tofu en peulvruchten. Ik heb ze over het algemeen altijd wel lekker gevonden. Mijn man ook en die eet ze dan ook elke dag.
Ik vind het leuk als er iets plantaardigs op de markt is wat lijkt op een dierlijk product, al was het maar vanwege de reacties van anderen als ik erover vertel of het op feestjes serveer. Ik heb altijd graag vlees, vis en kaas gegeten, tot het mij tegen begon te staan en ik via het vegetarisme veganist werd. Mijn man zegt dat het wel anders smaakt dan vlees of vis en de structuur is ook wat anders - hij eet bij anderen nog wel vlees of vis.
Ik ben geen vegetariër geworden om de smaak van het vlees, maar om het leed dat erachter zat. Vleesvervangers maken het voor mij juist wat minder eentonig en saai, want ik heb niet zo'n uitgebreid kookrepertoire, onder meer vanwege de tijd. Ik kom om twintig over zes thuis uit mijn werk en dan moet ik nog de dieren eten geven en eten koken. Bovendien zijn ze ideaal voor als ik bij iemand anders eet of als mijn man eten kookt.
Ook om anderen met het veganisme kennis te laten maken, vind ik ze een uitkomst, vooral de producten van Viana en Redwood. De worstjes van Taifun en sommige burgers van Provamel vinden alleseters vaak wel lekker. Falafel en andere vegaballetjes ook. Ik vond vroeger die van Vivera lekkerder dan die van Albert Heijn.
Ze hebben de overgang voor mij een stuk gemakkelijker gemaakt en dat doen ze nu nog steeds. Ik kan zeggen dat ik niets mis omdat praktisch alles wel in een veganistische versie te krijgen danwel te maken is. Ik kan het met mijn geweten niet meer rijmen om weer vlees en vis te eten, maar ik vond het altijd erg lekker, dus ben ik blij dat er iets is wat lijkt op wat ik vroeger lekker vond, bijvoorbeeld shoarma. Ik ben het wat dat betreft met Odilia en Apraxia eens.