Tja, helemaal met je eens. Kan niet anders zeggen. Maar het is moeilijk voor een ander om over de omstandigheden te oordelen.
Toen ik en mijn vriend gingen samenwonen hadden we ook een konijn, Plato. Dat ging prima, ook al is mijn vriend allergisch. Toen werd hij depressief en ging in therapie en medicijnen slikken. Intussen ging Plato dood en kregen we twee andere konijnen. Eén van de buurvrouw die 'm 'zat was' en later een uit het asiel zodat ze elkaar gezelschap kunnen houden. En ik ben er heel blij mee! Mijn vriend eerst ook, maar nu zit ie in een traject van medicijnen afbouwen enz en bovendien werkt hij heel weinig ivm zijn ziekte en is hij dus veel thuis. Hij heeft last van emotionele buien en driftaanvallen, al met al valt het niet mee. Zonder hier nu verder op de situatie van mijn vriend in te willen gaan, wil ik zeggen dat er een heleboel problemen spelen die we niet hadden kunnen voorzien. En vaak gaat t ook harstikke leuk met de konijnen, maar hij kan in buien ontzettend kwaad en boos op ze zijn. Het is gewoon geen ideale situatie. Ik wil de nijntjes heel graag houden, en ik wil heel graag dat de situatie thuis goed blijf. Al met al is het een lastig parket. Ik kan me indenken dat het voor een ander moeilijk voorstelbaar is hoe het er hier aan toe gaat, maar ik wil graag voor de zekerheid weten waar de uitwijk mogelijkheden liggen als het niet meer goed gaat hier.
Het laatst wat ik wil is dat de nijntjes die we hier juist een goed leven wilden bieden, alsnog in een slechte en nare situatie terecht komen. En we hebben zeker geen konijnen genomen zonder er van te voren goed over na te denken. Maar dingen lopen nu eenmaal niet zoals je zou willen....