Vegan is 'vlees vervangen'?

[Eelco]

Ik weet niet hoe het tegenwoordig in Nederland is, maar ik vermoed ongeveer net zoals in Duitsland. Vegetarisch eten is ondertussen behoorlijk normaal geworden, en weinigen kijken raar op als je meldt dat je geen vlees eet. De doorsnee-vegetariër staat niet meer wekelijks op de Alexanderplatz of de Dam met niet-zo-leuke-beelden-op-een-bord te protesteren. De veganisten daarentegen zijn (net zoals de vegetariërs van pakweg 20, 30 jaar geleden) behoorlijk fanatiek. Naast de hipsters en de studentikoze activisten bekeren ook veel 30+vrouwen zich 'cold turkey' tot het veganisme (en posten tot in den treure zielige beelden op Facebook).

Dit terzijde, want dit zal vast snel veranderen, eerder een soort contextschets. Waar het me vooral om gaat: hippe vegan restaurants in Berlijn, veganistische kookboeken, tv-programma's, online recepten, de vegan van om de hoek: het ultieme doel lijkt te zijn om vlees te vervangen. Écht vegan eten is dus een fastfood vegan burger, of vegan bolognese, of - zoals met Pasen - vegan roerei (silken tofu met kurkuma). De boodschap lijkt te zijn: kijk ons eens, wij redden de wereld en we eten tóch lekker. Dat mag iedereen zelf weten, natuurlijk, maar vegan kaas en vegan roerei - of vegan burgers die proberen écht te zijn - zien er misschien 'echt' uit, maar smaken als een tweederangs vervanger.

Waarom die focus op 'vervangen' en 'vegan maar toch normaal eten'? Wil je wat warms op brood, kun je in plaats van roerei iets leuks met rode ui en champignons in elkaar draaien. Ziet er niet uit als roerei, maar smaakt gelukkig vooral niet als roereivervanger. Ik kan ook uit de losse pols voor minstens een maand verschillende veganistische gerechten bedenken (variërend van Indiaas tot Neils* linzensoep). Maar ik maak dus geen nepburger (wel sellerieburgers, maar die doen geen moeite op vlees te lijken) en zeker geen nep-roerei. Is het gebrek aan inspiratie, angst om 'iets op te geven' of vooral een statement?

(* voor de jongere lezers: zoek eens op 'Neil Young Ones')

[bambi]

Moeilijk doen is hipper dan bonen, want die aten hun grootouders in de jaren '80 al?

[meisbaer]

Ik denk dat het ook een beetje meedoen aan de hippe, terug naar de oorsprong, bio-maar-toch-lekker fastfood trend is. Maar het kan ook een "wat de boer niet kent" verhaal zijn, als je het maar eruit laat zien als bekend eten, dan wordt het sneller geaccepteerd.

[Sam]

Ik denk dat het vooral is om het laagdrempelig te maken, en mensen hun vertrouwde gerechten voor te kunnen zetten maar dan vegan, net zoals er veel vegaburgers verkocht worden om toch het vertrouwde aardappel-groente-vleespatroon aan te kunnen houden als je vegetarisch eet. Ik zie trouwens soms op de kaart van een restaurant liever een geveganiseerd standaard gerecht dan de zoveelste fantasieloze gegrillde/gewokte groente zonder kruiden of specerijen.

Na wat aanvaringen met vegan kaas en vegan roerei ben ik daar ook een beetje van genezen, maar ik vind het nog steeds jammer bij tortillachips wel guacamole en salsa te hebben maar geen kaasdip en zure room als ik vegan eet. Niet dat guacamole en salsa niet lekker zijn, maar twee van de vier dipjes ontbreken gewoon. Dus ik ga dan toch maar weer aan de slag met uitgelekte yofu om toch maar een zure room vervanger te maken. En ik maak een bolognesesaus van heel klein gehakte champignons, wortel en ui, zodat het toch de bolognese structuur heeft, want dat eet zo lekker met spaghetti, veel lekkerder dan een "gewone" tomatensaus. Dit allemaal naast het gewone uitgebreide repertoire aan veganistische gerechten, het een sluit het ander niet uit natuurlijk.

[neleH]

Ik denk dat veganisten uit principe veganistisch eten en niet 'omdat ze het niet lekker vinden'. Dus inderdaad de beleving van kaas en ei wel willen (en de eigenschappen ervan bij het bereiden van je maaltijd), zonder het dierenleed.

Ikzelf vond de smaak van vl33s erg lekker, mis soms die bite en hartigheid wel eens (het is zeker geen reden om het weer eens te eten, no worries), kan me voorstellen dat veganisten dat ook hebben met kaas en ei.

[Sam]

Kan ik me ook voorstellen. Kaas en ei is de reden dat ik veganisme aan me voorbij laat gaan, ik krijg het gewoon niet voor elkaar om het helemaal te laten staan ookal eet ik 6 van de 7 keer veganistisch

[Herbidoo]

Waarom die focus op 'vervangen' en 'vegan maar toch normaal eten'? Wil je wat warms op brood, kun je in plaats van roerei iets leuks met rode ui en champignons in elkaar draaien. Ziet er niet uit als roerei, maar smaakt gelukkig vooral niet als roereivervanger. Ik kan ook uit de losse pols voor minstens een maand verschillende veganistische gerechten bedenken (variërend van Indiaas tot Neils* linzensoep). Maar ik maak dus geen nepburger (wel sellerieburgers, maar die doen geen moeite op vlees te lijken) en zeker geen nep-roerei. Is het gebrek aan inspiratie, angst om 'iets op te geven' of vooral een statement?

(* voor de jongere lezers: zoek eens op 'Neil Young Ones')

Veel mensen zullen moeite hebben om de boel helemaal om te gooien en blijven verlangen naar dingen die ze van kinds af aan hebben leren lekker vinden.
Ik heb het ook nog jaren volgehouden om namaakzuivel zoals soyamelk, soya-yogurt, tofoe en tempeh te blijven gebruiken, mede omdat ik vreesde anders tekorten aan essentiele aminozuren te zullen oplopen (paddestoelen eet ik uit principe nooit).

Pas toen ik de voedingsindustrie radicaal de rug toe begon te keren, leerde ik de meer levende voeding te gebruiken zoals noten, zaden, avocado's, bladgroenten en fruit, die de essentiele aminozuren in ruime mate bevatten.

[AliciaJennifer]

Ik denk dat het voor sommige mensen lastig is om hun voedingspatroon ingrijpend te veranderen en dat het daarnaast heel fijn kan zijn om je vertrouwde dingen te blijven eten, waar je mee opgegroeid bent en die je lekker vindt. Ik eet soms ook een (glutenvrije veganistische) cracker met (veganistische) kaas omdat ik me gewoon even normaal wil voelen in de kantine en geen zin heb in het gestaar naar mijn lunch. En het idee dat je als vegan bijvoorbeeld gewoon pizza en hamburgers kunt blijven eten of een keer een broodje shoarma of een kaassoufflé, kan het 'draaglijk' maken op de momenten dat je het lastig vindt. Ik vond het best fijn om bij de Vegetarische snackbar een vegan kroket te eten. Dat voelde lekker ouderwets. Nu nog een frikandel speciaal en dan ben ik helemaal tevreden. ;-)

[M.]

Ik kan niet voor andere veganisten spreken maar wel voor mezelf natuurlijk. Ik vind zelf van die vleesvervangers gewoon echt heel erg lekker. Natuurlijk niet alle soorten maar een heleboel wel. Ik ben ook gek op fastfood. In NY konden we niet echt makkelijk uit eten met die twee koters erbij, maar even snel ergens een broodje of hamburger halen ging natuurlijk wel. Het is heel erg maar ons culinaire hoogtepunt dit keer was het eten van Blossom du Jour, waar ze ook wel gezonde dingen verkopen maar wij gingen er heen vanwege de broodjes die dik belegd zijn met vlees- en kaasvervangers. Het water loopt me nu alweer in de mond als ik eraan terug denk 
Dat wil overigens niet zeggen dat we thuis altijd zo eten. Maar ja, ook wij hadden met pasen tofu-omelet op brood