Oh! wat een hork, zeg!
Ik had vandaag buiten werk om een etentje met collega's, vanaf 16:00 uur, bij een van hen thuis. Van te voren gezegd dat ik vegetarier ben en dus geen vlees, vis, schaaldieren of kip eet of iets anders dat zich kan voortbewegen of ergens in de geschiedenis van de evolutie ogen heeft gehad. Dat was allemaal heel duidelijk en mijn collega drukte me op het hart: "Maar dat wist ook allang, hoor! Maak je geen zorgen!" Twee keer heb ik voorgesteld zelf wat mee te nemen, en ook dit was absoluut niet nodig, echt heel lief van haar. Dacht ik...
De hapjes voor het eten waren idd deels vegetarisch (een schaaltje olijven en wat komkommer), dus dat was prettig. Het eten echter, nou... Er was een mini-saladeschaaltje (ongeveer een bescheiden formaat soepbord) voor 7 man, wat stukjes brood en ehm nou ja niks dus. Ik heb - en ik voelde me echt heel asociaal - een derde van die salade op mn bord geschept en heb mijn deel van de stukjes brood (2 sneetjes droog stokbrood) erbij gegeten. voor de rest was er vis en vlees en nog meer vis die door de pastaschotel zat. en er was een sausje waar ook vis in zat, dat was voor bij de broodjes.
Ja, en dan krijg je dus allerlei opmerkingen en vragen, terwijjl ik er zelf dus echt niets over zeg en echt wel vrolijk verder klets en gezellig kijk. "Nou ja, gelukkig hebben we er een lekkere salade bij, toch?" "Eet je ook geen vis, dan?" "Maar die saus, de vis zie je toch helemaal niet?"
De gastvrouw zei: "oh, wat onhandig, ben ik toch vergeten dat je geen vis eet". Maar een boterham of zo aanbieden ho maar.
gelukkig heb ik altijd zo'n lekkere pure bio mueslireep in mn tas, voor t geval dat, dus die heb ik, toen ik -saved by the bell!- een telefoontje kreeg snel op de gang naar binnen gewerkt.
Nu weer thuis... en hoe laat t ook is, heb net ramen klaar gemaakt en zit dat nu heeeeerlijk naar binnen te slurpen, hahaha De volgende keer spreken we dus bij mij thuis af!