OK, lang stuk tekst ter verduidelijking van mijn dilemma.
Onze personeelsvereniging organiseert 6 a 8 evenementen per jaar, waar altijd eten bij is. We hebben gekaasfondued, in restaurantjes gegeten, picknickmanden gemaakt, pannenkoekenavond gehad etc. Dit keer wordt het eten ofwel mosselen ofwel BBQ (inmiddels besloten tot BBQ). Ik kan natuurlijk niet in een persooneelsvereniging waar ik vrijwillig in ga zitten, mijn veto uit gaan spreken over iets wat al mijn collega's lekker vinden. Als ik nooit iets met vlees te maken wil hebben moet ik niet mee-organiseren, punt. Ik vind het echter belangrijk om WEL mee te organiseren zodat ik in ieder geval altijd kan zorgen dat er ook een goede vegetarische maaltijd is.
Misschien is het niet duidelijk genoeg dat het om een WERK situatie gaat, niet prive. En dat het om een UITJE gaat, een feestje. Ik doe mee, probeer de keuze zo breed mogelijk te houden en andere vegetariers een fijne maaltijd te bezorgen en dat is het. Ik weet dat bijna iedereen vlees eet en daar leg ik me bij neer, iedereen weet dat ik vegetarier ben en houdt daar rekening mee.
Maar als er kreeft gegeten wordt of mosselen, heb ik echter het probleem dat ik het gewoon fysiek en psychisch niet aankan om daar bij aan tafel te zitten, en dat is dus echt een probleem aan het worden.
Voorbeeld: Ik heb een keer in een restaurant gezeten, ook voor mijn werk, waar ze levende kreeften hadden. Probeer jullie je voor te stellen: Je gaat met 80 klanten en 20 collega's waaronder het hele management uit eten. In Nice. In een visrestaurant. Het is het belangrijkste diner van die week. Je komt binnen en je ziet die bak kreeften. Ik vind van mezelf dat ik hiermee om moet kunnen gaan. Ik WEET dat al die mensen vlees eten. Ik eet drie maaltijden per dag met ze, een week lang. Iedere maaltijd scheppen ze hun bord vol met vlees. En nu kom je in een restaurant waar je ineens iets levends ziet wat zo meteen dood is, en ik kan er ineens niet meer tegen? Kom op zeg, wat een flauwekul. Vind ik net zo idioot als mensen die wel varken eten maar geen konijn: want dat is zielig. Ik vind dat ik zolang ik in restaurants kom waar vlees/vis op de kaart staat, ik moet accepteren dat er enge dingen gegeten worden. Maar feit is dat als het erg duidelijk wordt, zoals bij (aflopende schaal) kreeften, mosselen of een BBQ, ik de hele avond misselijk ben en ook van slag ben, half agressief en half op het punt om hard te gaan huilen. Puur emotie, niets redelijks aan. Is ook niet uit te leggen. Het is gewoon een keiharde confrontatie met iets wat ik het liefst wil negeren. En ik weet dus echt, echt, echt niet hoe ik hier in de toekomst mee om moet gaan :-(