Plagen, Draak, niet pesten.
Uit ervaring weet ik dat de scheidingslijn er niet altijd is.
Niet altijd, vaak wel. Al mijn vrienden weten dat ik een ontzettende plager ben, maar diezelfde vrienden weten gelukkig ook dat dat plagen is en dat ik, als ik echt een probleem heb met iets of iemand, daar net niet over zal plagen.
Natuurlijk zijn er ook mensen die echt wel pesten en proberen reactie uit te lokken. Maar zij hopen net de je 'bijt' en dat moet je net niet doen.
Ik ben altijd het onzekere verlegen mannetje... misschien moet ik ook dat imago kwijt bij mijn familie... dus lijkt me gewoon terugbijten toch wel een betere manier.
Ik herken mezelf, maar dan zo'n jaar of 10-15 geleden, regelmatig in wat je schrijft.
Ik was een onzeker verlegen mannetje, iets wat velen die me nu kennen zich vaak nauwelijks kunnen voorstellen.
Af en toe is van zich afbijten best nuttig, zelf nodig. Maar terugbijten zal je niet zomaar van het imago van het onzekere verlegen mannetje afhelpen, integendeel. Dat gedrag is vaak een teken van onzekerheid en zal het beeld dat men van je heeft niet verbeteren.
Meestal reageer ik gelaten en rustig op vlees-eet pesterijtjes of plagerijen. Maar zo nodig reageer ik wel erg duidelijk. Maar ook een rustige reactie kan erg duidelijk zijn.
Naargelang de omstandigheden en de mensen kan dat gaan van een:
een blik
een middenvinger (maar geen agressieve middenvinger, wel een met een glimlach)
een (niet bijtende) opmerking
een aanbod om er over te discussiëren (maar dan verwittig ik duidelijk dat ze er zich dan niet in een minuutje van moeten proberen af te maken en dat, als ze niet willen discussiëren, ze het onderwerp (en domme opmerkingen daar over) maar beter achterweg laten)
Hoe dan ook, zelden zal ik aanvallend reageren, niet omdat dat soms niet terecht zou zijn (sommige mensen en/of opmerkingen verdienen niet beter), wel omdat dat meestal de minst nuttige en voor mezelf ook minst aangename manier is om te reageren. Ik gun de anderen dan ook niet de macht om mijn gedrag of reactie te bepalen, ik houd de controle aan mezelf. En 'boze' of terug bijtende reacties getuigen meestal (niet altijd) van verlies aan zelfcontrole.