Ze snapt best wel dat ik een bijdrage wil leveren aan een betere vanalles. Maar dat deed ik met vegetarisch eten ook al, en dat vond ze dan nog wel net te doen om mee om te gaan.
Vegetarisch eten tot daar aan toe, maar veganistisch is gewoon overdreven en raar. En eng. ("Je gaat steeds maar verder; wie weet besluit je straks wel dat je ook geen granen meer wilt eten ofzo". Echt heel raar, zo reageerde mijn vriend in eerste instantie ook (al bracht hij het wat minder negatief), en ik kan me niet goed voorstellen waarom mensen dat denken, maar kennelijk vragen er meer dan één zich dat af.)
Ze kwam met het "die koeien willen toch alleen maar graag van hun melk af?"-repliek aanzetten, en geloof me, daar moest ik bijna van huilen.
Met zijn allen veganistisch eten is een lachertje natuurlijk. Sowieso is er altijd vlees op tafel als ik kom eten, want een dagje zonder vlees dat doe je niet, als het niet per se hoeft. Ik moet namelijk niet gaan denken dat ik mijn eetgedrag aan anderen op kan leggen! (Nou denk ik dat ook niet hoor. Maar ook maar één dagje vega eten gebeurt om die reden dus ook niet. Terwijl mijn vader wel ooit eens een hoeveelheid gasten een geheel vegetarische maaltijd heeft voorgezet, zo heb ik vernomen. Apart.)
Ik heb trouwens gezegd dat ik eventueel wel vegetarisch wil eten, als het anders te lastig wordt. Maar het liefst eet ik toch vegan. Ik bel denk ik over een paar dagen nog wel even om te vragen of ik kan helpen met het/mijn eten plannen of maken.