Je hebt wel degelijk genoeg eiwitten nodig bij intensief sporten, en ook meer dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Daar zijn de meningen anders erg over verdeeld. De dagelijks aanbevolen hoeveelheid ligt al (veel) te hoog, en om daar dan ook nog eens een schepje bovenop te doen, daar heb je als intensief sporter vaak eerder last dan voordeel van (je kan beter koolhydraten verbranden dan overtollige eiwitten). Je hebt eiwit alleen nodig voor onderhoud, en in geval van intensief sporten ook voor opbouw, maar die hoeveelheden haal je met gemak uit plantaardige, evenwichtige voeding. Extra eiwitten worden gewoonweg verbrand. Het grote nadeel hiervan is dus dat bij de verbranding van eiwitten in het lichaam veel afvalstoffen ontstaan, wat weer extra werk voor de nieren oplevert (bij een sportactiviteit wordt vaak een ammoniakgeur waargenomen).
Verder spreken sportartsen het vermoeden uit, dat veel blessures aan pezen, gewrichten, kraakbeen en botten vaak samengaan met een te hoog gebruik aan eiwit. Grote hoeveelheden eiwit kunnen de prestaties ineens met sprongen doen vooruitgaan, maar deze verbeteringen zijn slechts van korte duur, ze worden gevolgd door prestatievermindering en ziektes. Meestal hebben ze te maken met een kunstmatig opgewekte stress, in alle gevallen is het slechts een valse conditie.
De spieren hebben - vooral na het sporten, tijdens de nachtrust - het meeste behoefte aan eiwitten. Hoe sneller de aminozuren bij je spieren zijn, hoe sneller ze zich herstellen. Belangrijk hier is dus een evenwicht te vinden, want een teveel aan eiwitten zorgt voor allerhande ziektes. Professor Russell H. Chittenden van de Yale Universiteit verminderde de eiwitinname van atleten van Yale tot minder dan 25 gram per dag, terwijl ze doorgingen met gewicht te winnen, en hun spierkracht en spiervolume konden uitbreiden… en beter scoorden. Onder de vele experimenten die hij voerde waren o.m. competities tussen zijn vegetarische atleten en vleesetende atleten. De vegetariërs lieten de vleeseters met grote voorsprong achter zich. Als sportmens is het belangrijker méér koolhydraten tot zich te nemen zodat het lichaam niet hoeft te grijpen naar de eiwitten om deze als energie te gebruiken. Laat de eiwitten de spieren herstellen, zij zijn er niet om opgebrand te worden.